هیچ دولتی را از ابتدای انقلاب تاکنون نمی‌توان یافت که موفقیت در هر حوزه‌ای را بدون مردان و زنان کاربلد تجربه کرده باشد و اگر در هر بخشی موفق به برداشتن گامی رو به جلو شده‌ایم به دلیل وجود مدیرانی کارآمد و شایسته در راس تصمیم‌گیری بوده است.

موفقیت یا عدم موفقیت یک دولت در برنامه‌محوری است و برنامه توسط مدیران اهل فن در مرحله‌ی اجرا به درستی پیاده‌سازی می‌شود.

لرستان اما گویی در طول تمامی این سالهای گذشته نه فقط در بی‌برنامه‌گی می‌سوزد که در عدم انتصابات شایسته نیز دست و پا می‌زند.

اینکه موفقیت سیاست‌های اقتصادی و … دولت‌ها با هر گرایش سیاسی تا حد زیادی وابسته به مدیران استانی آن است که شکی نیست ، پس ضروری است که هیات دولت در باب مدیریت و چگونگی انتصاب مدیران استانی بیشتر تأمل و اندیشه کند.

با بررسی وضعیت استان لرستان از عوامل موثر در عقب‌ماندگی‌های بی‌شمار این استان انتخاب و انتصاب مدیران غیربومی است که حتی با جغرافیای این استان آشنایی ندارند و قرار است تنها با یادگیری اصول اولیه‌ی مدیریت ، برای سالها بعد رزومه‌ی خود را پر نمایند.

مدیرغیربومی که مثلاً در یک بزنگاه بزرگ سیاسی مثل انتخابات مسئولیت مدیریت آن رویداد را برعهده می‌گیرد با چه تجربه‌ای و با کدام شناخت توان رویارویی با بحران‌ها را دارد.

این سوال برای بسیاری همچنان باقی است که در دولت آیا هیچ باتجربه‌ای نیست که اجازه‌ی این آزمون و خطاها را به مدیران ارشد استان‌ها ندهد.

چگونه می‌توان باور نمود یک دولت مردمی است در حالی که برخلاف نظر کنشگران و فعالان سیاسی آن استان که بخشی از مردم فعال آن استان هستند قدم برمی‌دارد.

آیا صدای اعتراض را نمی‌شنوید!؟

اینکه دولت جناب رئیسی باید از میان اصولگرایان مدیر انتخاب کند هیچ بحثی نیست اما آیا امروز اصولگرایان استان لرستان از این مدل انتصابات کاملاً احساسی و حتی عزل‌های احساسی ، رضایت دارند؟

سوال اینجاست آیا در میان اصولگرایان لرستان هیچ چهره‌ی بومی ، باتجربه و کاربلدی برای مدیریت در سطوح مختلف استان وجود ندارد که این میزان وابسته به استانهای دور و نزدیک شده‌ایم و ملاک در دولت جدید به جای شایستگی به تایید یک یا چند نفر است!

به هر شکل یادمان نرود این مدل تغییر ریل‌ها تنها به یک جریان سیاسی آسیب نمی‌زند که مدل مدیریت امروز اقایان در اینده به کل استان آسیب خواهد زد.