امروز : دوشنبه, ۱۲ آذر , ۱۴۰۳ - 1 جماد ثاني 1446
ایثار اجتماعی در دوران کرونا
اگر جنگ تحمیلی رخ نمیداد باز هم جامعه نیازمند فرهنگ ایثار اجتماعی بود البته باید گفت که این نوع ایثار ریشه در دین و فرهنگ اجتماعی ما دارد اما امروز جامعه ما بیش از هر زمان به مدیریت اجتماعی و یا همان ایثار اجتماعی نیازمند است. امروز تلاش و فعالیت مدافعان سلامت در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا مصداق بارز ایثار اجتماعی است. مدیریت شایسته جامعه به فعالیت های ایثارگرانه احتیاج دارد که در این زمینه مردم خوش درخشیدند. همه با هم در کنار هم نیروهای مسلح ما و تمام اقشار مردم جانانه پای کارآمدند. جای قدردانی از همه این عزیزان ماندگار شده است در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران.
همه گیری ویروس کرونا به بحرانی جهانی تبدیل شده است. پیش از این ما ایرانیان بحران هایی داشته ایم که مسئله دیگر کشورها نبوده یا دیگر کشورها بحران هایی را از سرگذرانده اند که ارتباطی با این پیدا نمیکرد.این اولین بار است که مردم ایران می توانند دریک محک یکسان، عیار کارآمدی دولت و همبستگی اجتماعی خود را در مقایسه با دیگر دولت ها و ملت ها بسنجند و البته مردم ایران از این کرونا بدتر را هم در کنار دولت تجربه کرده اند و پیروز شده اند. گرچه انتقاداتی وجود دارد از نوع عملکردها اما مجموعه اقدامات دولت، دستگاه های اجرایی، نهادهای مردمی، نیروهای مسلح، گروه های جهادی از ایران اسلامی الگوی قابل قبولی و بلکه قابل ارائه به جهان ساخته است.
این تازه در شرایطی است که مقایسه ایران با بسیاری از کشورها به دلیل تحریم و تروریسم اقتصادی و رسانه ای سنگین علیه کشورمان رقابت و قیاسی نابرابر است. و باید مسئله را واقعی بدون بزرگنمایی یا کوچک نمایی دید و تحلیل کرد اما الآن معلوم نیست دقیقا کجای زمان مواجهه با کرونا ایستاده ایم.
و تا کی قرار است به این حیات با احتیاط و محدود ادامه دهیم اما همبستگی عمومی می تواند عمر این ویروس را کوتاه کند که الحمدلله در کنار جلوه های متعددی که از همبستگی در جامعه وجود دارد باعث شده که مردم با امیدواری و صبر و تحمل برخیلی از مشکلات پیش آمده غلبه کنند.
در این راستا مردم ایران با تشکیل گروه های مردمی جهادی و کمک های مالی واقعاً به درستی تشخیص دادند و وارد عمل شدند که با کارهای خیرخواهانه و ایثارگرانه خود دست همدیگر را گرفته و با شناسایی کم بضاعت ها و گذشت اجاره های تجاری و مسکونی تا اندازه ای موفق شدند تا درد دردمندان را تالمی بخشیده و به این وسیله خود را در کمبودهای مردم نیازمند شریک کرده که این کارها قابل ستایش می باشد و دنیا هم باید از این رفتارها الگو بگیرند که گرفته اند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت سایت منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی باشد منتشر نخواهد شد.