امروز اما خبر تلخی دل مردم را به درد آورد ، خبری به تلخی خبر مرگ سایه اما کمی کم‌رنگ‌تر در فضای مجازی!

《 برومند نجفی محیط‌بان کرمانشاهی ساعتی قبل در مقابل مجتمع قضایی کرمانشاه به قتل رسید》

مردادماه سال ۱۳۹۹ در پی گزارشی مبنی بر حضور شکارچیان متخلف در منطقه حفاظت شده بیستون، محیط بانان  با شکارچیان  درگیر می‌شود و  در اثر تیراندازی یکی از این شکارچیان جان خود را از دست می‌دهد و دادگاه حکم به قصاص این محیط‌بان داد و امروز در جریان رسیدگی به پرونده ، نجفی با شلیک چند گلوله به قتل رسید.

تیراندازی از سوی پدر فردی که محیط‌بان برومند نجفی محکوم به قتل وی بوده( مرحوم یوسف فلاحی)، صورت گرفته است.

سرهنگ جمشید محبت‌خانی فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در گفت‌وگو با خبرنگاران گفته بود قانون حمایت بیمه‌ای و قضایی محیط‌بانان ۲ سال پیش در مجلس شورای اسلامی تصویب شده است.

او با اشاره به موارد نیاز به اصلاح این قانون از سوی مجلس تاکید کرده بود: اصلاح قانون به کارگیری سلاح مصوب برای محیط‌بانان، تکاپوی نوع کار محیط‌بانان رو نمی‌دهد و محیط‌بان در مناطق ۴ گانه باید با افرادی که مسلح به سلاح گرم غیرمجاز هستند، مبارزه می‌کند و در این درگیری‌ها احتمال شهادت یا جانبازی محیط‌بانان وجود دارد.
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور بیان‌ می‌کند: اصلاحیه و متممی نسبت به این قانون که درخواست آن کتبا اعلام شده است و منتظریم که با پیگیری‌های صورت‌گرفته این مهم که در فراکسیون محیط‌زیست و کمیسیون‌های دیگر در جریان است، محقق شود.

اما همچنان محیط‌بانان کشورمان می‌بایست با دستی لرزان حافظ محیطی باشند که حتی ما مردم به اصطلاح دوستدار ان نیز چندان انگیزه و میلی برای حفاظت از آن نداریم‌.

سوال اینجاست محیط‌بانان با وجود چنین بستر ناامنی چگونه باید انگیزه دفاع از محیط‌زیست این وطن را از دست ندهند وقتی احساس می‌کنند به وقت وقوع حادثه با دستی خالی و پشتی خالی‌تر روبرو هستند.

آیا بهتر نیست بگوییم محیط‌زیست را رها کنند کمی زودتر از روزی که خواهد رسید همه با هم از هر گونه‌ای که هستیم منقرض شویم شاید زمین بدون بشر یک روز روی خوش به چشم ببیند