امروز : پنج شنبه, ۱۳ مهر , ۱۴۰۲ - 21 ربيع أول 1445
روزی که استاندار، مشت‌های خالی مردم را دید/چرا کسی تشویق نکرد!
استاندار لرستان نیز روز شنبه سوم تیرماه در راه بازگشت از پلدختر،خود به چشم شاهد آتش‌سوزی مزارع گندم‌زار منطقه شوراب چگنی بود.
آنچه در فیلم منتشر شده توسط هیات همراه او مشهود است، او از منطقه عبور نمی‌کند ، می‌ایستد تا با همراهانش تلاش کنند تا پیش از حضور کمک‌های مردمی و آتش‌نشانی ، آتش را مهار کنند؛ اتفاقی که در فضای مجازی با واکنش‌های مختلفی روبرو شد!
حضور سرزده‌ی مسئولان بر سر آتش شاید آن لحظه برای اهالی آن منطقه دلگرمی بوده باشد اما قطعاً همگی می‌دانیم که این درمان نیست و ای کاش همراهان آقای استاندار از این سکانس هرگز فیلمی تهیه نمی‌کردند تا این میزان در فضای مجازی هم طعنه زده نمی شد!
البته از یک سو جای خوشحالی است که آن‌روز زیویار به چشم می‌بیند مشت خالی مردم یعنی چه!؟
می‌بیند مهار آتش گندم‌زار زرد آن‌هم با شاخه‌های سبز شکسته‌ی درختان بلوط آن منطقه، چه تصمیم تلخ و ناگواری است ؛ که هر دو عزیز بودند هم آن سبزی درختان نامی و هم آن زردی محصولات نانی!
اینکه این آتش از سر سهل‌انگاری برخی کشاورزان و عابران است یا عمدی است و یا با توجه به گرمای هوا و مساعد بودن زمین خشک برای حریق است بماند!
اما راه درمان چیست ؟
راه درمان در آموزش به مردم ، ویژه دهیاران و روستاییان در باب پیشگیری و البته اقدام است.
برای اقدام موثرتر نیز نیازمند جلب مشارکت و بهره‌گیری از توان و ظرفیت تمام مردم محلی، تشکل‌های مردم‌نهاد و همه دستگاه‌های دولتی و موسسه‌های غیردولتی به ویژه در فصل اوج گیری گرما هستیم.
اما از همه‌ی این موارد مهم‌تر تجهیزات است، با کت و شلوار و لباس رسمی مهار آتش ناممکن است.
کمبود امکانات و ابتدایی‌ترین تجهیزات لازم برای اطفا حریق ، مشت کشاورزان مناطق را خالی کرده است!
وسایلی چون دمنده، آتش کوب و لباس ضد حریق که شاید در شمار ابتدایی‌ترین تجهیزات باشند امروز باید در مناطق مختلف به وفور یافت شود اما واقعیت این است که ما مشتمان خالی است ؛ مسئولین اگر قرار است پشتمان باشند باید دستمان را پر کنند.
البته قبول داریم که نباید طوری رفتار نمود که مسئولین از ترس قضاوت‌ها و اتهام رفتارهای پوپولیستی ، بیش از این از مردم فاصله بگیرند اما آقایان مسئول باید آنقدر در میان مردم سرزده و سرنزده حاضر باشند که باورشان سخت نباشد و اگر کسی استاندار را برای این حضور سرزده تشویق نکرد چون باورشان این است که این حضور دردی را دوا نکرده است.
مسئولین باید به وقت تمامی دردها حاضر باشند و در این مورد خاص ، تلاش کنند با اقدامات جدی‌تری برای عبور از بحران آتش‌ِ تابستانه ، پشت پُر کشاورزان باشند.
ما در بخش پیشگیری به تقویت حفاظت‌ها ، آموزش محیط‌بانان و دهیاران و مردم ، فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی وسیع نیازمندیم.
سهل‌انگاری و به اتش کشیدن محصولات این مردم از سوی هرکسی باشد کمتر از جنایت نیست و این را باید همواره به یکدیگر تذکر دهیم.
اما در بخش درمان و اقدام برای مهار آتش به گفته‌ی کارشناسان ، ما به وسایلی چون خودروهای آتش‌نشانی ، دمنده ، آتش‌کوب، لباس ضدحریق، روبنده ضدحریق، کلاه ایمنی، کپسول آتش‌نشانی، بیل ، روت‌فایر و …. نیازمند هستیم.
تجهيزات فرسوده و از رده خارج شهرداری‌ها جوابگوی مقابله با آتش‌سوزی‌های اینچنینی نیست و گاه استفاده از ماشین‌آلات دستگاه‌های عمرانی و …نیز برای مهار آتش لازم است که بسیج تمامی این دستگاه‌ها را داشته باشیم که این نیازمند مدیریت صحیح در این زمینه است.
اگر جایی که واجب است دولت و مجلس با هم تفاهم و همکاری داشته باشند ، همین‌جاست؛ یعنی رفع کمبودهای استان!
ما به دلیل عدم شفاف‌سازی توسط مسئولین ، به طور قطعی نمی‌دانیم که تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی چه میزان در فراهم نمودن تجهیزات آتش نشانی موثر بوده است؟(حداقل نگارنده نمی‌داند)
نمی‌دانیم آیا امکان فراهم نمودن ناوگان هوایی مهارآتش در هر استان با تجهیزات کامل ، کی امکان‌پذیر خواهد شد.
نمی‌دانیم اساساً چه میزان از این تجهیزات توسط خودمان تولید می‌گردد و چه میزان وارداتی است؟
اما یقین داریم در صورت کوتاهی در تجهیز استان‌ها ، روزی فرا خواهد رسید که دیگر نیازمند فراهم نمودن این وسایل نباشیم چرا که محصولی برای آتش‌گرفتن وجود ندارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت سایت منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی باشد منتشر نخواهد شد.