این مسئولین هم به هر حال رسم و رسوم می‌دانند و همین است که تا رئیسی ، مدیری ؛ کسی، از آن بالا می آید ، آبی در خیابان می‌پاشند و رنگی به بلوار می‌زنند تا شهرِ خاکستری پیش چشم مهمان رنگی شود، سبز، آبی ، قرمز، تا مهمان دلش نگیرد ، تا تصوراتش به هم نریزد از این دیار بلوط و آب و لاله‌های واژگون!

اما خُب مهمان‌نوازی اصولی دارد، اصلاً هرچیزی به قاعده‌اش خوب است حتی مهمان‌نوازی ،فرقی ندارد مهمان رسمی باشد یا فامیل دور ، که در مثل مردی را تصورکنید در تامین نان شبِ خانواده مانده ، برای عزیزشماردن مهمان، برود تدارکی ببیند آنچنانی ، خب مهمان عزیزشده خواهد رفت و مرد می‌ماند و بدهی سنگین تامین شام شبِ مهمان!

ما با مهمانانمان نباید از این حرف‌ها داشته باشیم ، ساعتی آمده خودمان را ببیند؛ نه رنگ بازی‌هایمان را ، که یک عمر چوب همین پنهان کاری‌ها و آمارسازی‌ها و دل خوش شدن به واژگان پر شوری را خوردیم که ما را در حرف آن بالا نشاند و در عمل دستمان را خالی کرد و نگاهمان را خیره به استان‌های همسایه !

قرار نیست مهمان را رنگ کنیم ، قرار است هرچه هستیم را نشانش دهیم که این مهمان یک روزه معلوم نیست بار دیگر کی فرصت حضور و دیدن داشته باشد، پس جمع کنیم سطل‌های رنگ را که ما اگر پول رنگ داشتیم ، شهرمان این شکلی نبود!

می‌گویند بیش از ۷هزار میلیارد تومان پروژه در حوزه‌های مختلف برای سفر رئیس‌جمهور مصوب شده است، این روی کاغذ خوب است مراقب باشیم در عمل هم همین شود که از این مصوبات کاغذی کم ندیده‌ایم.

مگر جلوی چشم رئیس‌جمهور کلنگ سد معشوره بر زمین زده نشد، چرا هیچ وقت آبی پشت این سد جمع نشد!؟

مگر پروژه‌های ریلی لرستان در سال ۹۰ با حضور مسئولان عالی رتبه ملی کلنگ‌زنی نشد ، چرا تمام این سالها هیچ مسافری را نتوانستیم تا ایستگاه راه‌آهن بدرقه کنیم !؟

مگر نگفتند پارسیلون تعیین تکلیف شد، این بزرگترین کارخانه تولید نخ در خاورمیانه در عمل نه ، روی کاغذ بفرمایید چه حالی دارد!؟

ماشین‌سازی ، عظیم خودرو، فولاد ازنا، صنایع غذایی گهر دورود، لاستیک سازی ، سیمان خرم‌آباد، سیمان دورود و…اینها مگر روی کاغذ همه حق ما نبود!؟

مهمان ویژه‌ی استان ما باید بداند استاندارش امروز اجاره‌نشین علوم پزشکی است ، که ندارد خانه‌اش را که قرار بود برج امیدمان باشد سایه‌اش آن بالای بام بر سر شهر باشد ، تکمیل کند،پول ندارد آقای مهمان ، که حتی یک طبقه‌اش را تکمیل کند از این اجاره‌نشینی درآید!

آقای مهمان ، هرچه برج دوقلوی فروریخته بود در این کره زمین ساخته شد ، دو طبق هم بیشتر از گذشته‌اش ،خبر دارید پروژه بزرگ برج‌های دوقلوی کیو در مرکز استان لرستان که در سال ۹۳ کلنگ‌زنی شد تا کنون سه دولت یازدهم و دوازدهم و سیزدهم ، سه کابینه دولت، سه استاندار و چندین معاون استاندار و شهردار و …..به خود دیده است اما حاضر نیست از اینی که هست بالاتر برود، جلوتر برود!

البته که اینها هیچکدام گره کور نیست که اگر گوشه چشمی از اعتبارات را به لرستان داشته باشید و دو سطل نه ، که دو سد آب بیشتر حق آبه بدهید و کمی هم ویژه تر استاندارمان را ببینید ، خواهید دید که دیگر نیازی به رنگ کردن این شهر نیست که شکممان اگر سیر شد و دلمان شاد از روزگارمان، بی‌شک خود دست به رنگ می‌شویم و عوض می‌کنیم رخِ شهرمان را!

این سفر نیز می‌آیید و می‌روید، مثل قبلی‌ها که آمدند و رفتند، فقط مراقب باشید هرچه در گوشتان خواندن بدهید پیگیری کنند خدای ناکرده عددی اینور و آنور نشده باشد ، که ما در آن پس زمینه‌ی ذهنمان کابوس‌های تلخ بسیاری به یادگار داریم مثل سال ۶۲ که روی کاغذ نوشتند پتروشیمی و پالایشگاه نفت حق لرستان است مثل شیرمادر حلال لرستان ، چند سال بعد که ما حواسمان به آسمان بود که صدام لعنتی موشکمان نزد و مردانمان کیلومترها آن طرف‌تر در حال دفاع از همه‌ی خاک کشورمان بودند ، گفتند که اینجا نمی‌شود؛ پلایشگاه و دکل‌ها و باقی چیزها را ببرید اراک آنجا بهتر است!

آری مهمانان محترم!

مراقب باشید رنگی نشوید که گوشه گوشه‌ی این شهر اینروزها رنگ شده است ، رنگی شده است ، که رنگش نه این که می‌بینید که سیاه بوده وسفید چیزی شبیه خاکستری!