امروز : چهارشنبه, ۲۱ شهریور , ۱۴۰۳ - 8 ربيع أول 1446
مولانا شناسی
در این مقاله سعی نگارنده این است که پرتوهای ماندنی و ماندگار قرآن در اندیشه مولانا بازنمایی شود قرآن به عنوان کلید واژه افکار مولوی است آیات قرآن و قصص آن در صورتهای مختلف در اندیشه مولانا و در عمق جان او ریشه دوانده است آنچه بر زبان مولانا و بیانش میآید حکایت قرآن است مولانا قرآن را آفتابی تابان میداند که هر لحظه از گرمای آن وجودش بهره میبرد انس با مفاهیم بلند قرآن مولانا را یگانه کرده است او قرآن را فقط نمی خواند و به حافظه بسپارد بلکه با این مفاهیم و آیات زندگی میکند و در آیه
و شارکهم فی لا اموال ول اولاد
مولانا می گوید
هر کس هرکس خان غیرت را دوت
دیو با او دان که همسایه بود هر که از همسایگی تو رود
دیر بیشکی که همسایهاش شود
در رود بی تو سفر او به دور دست
دیو بد همراه و همسفره وی است
ور نشیند بر سر است شریف
حاصد ماست و دیو او را ردیف
ور بچه گیرد از او شهناز او دیو در نسلش بود انباز او
مولانا همه جهان و پدیده های آن را از منظر یک خداپرست موحد مینگرد و هم هر آنچه غیر اوست را می داند و کسانی که صدایش را میشنوند میخواهد که در هر گامی در زندگی خدا را ناظر بدانند نام و یاد تو در هر لحظه مدنظر قرار بدهند و لحظهای از آن غافل نباشند در کسب و کار و زندگی زناشویی یاد خدا عامل بیرون راندن شیطان است البته غفلت از او باعث خسارت در دنیا و آخرت است و اگر بخواهیم زندگانی جاوید همراه با کرامت و نورانیت داشته باشیم این خداوند متعال است که چنین زمینهای را برای ما فراهم میکند و الا غیر این باشد در دام دیو شیطان افتادهایم
در روزگار ما کسب حلال و درآمد یکی از اهم وظایف هر مسلمان است دوری از ویژه خواری و رانت بیضابطه از دغدغه های یک انسان پاک نهاد است صاحبان قدرت اگر میخواهند کارشان قوام و دوام داشته باشد و در پیشگاه خدا معجور باشند بایستی سعی کنند که اموال عمومی مسلمین را در معرض تلف قرار ندهند و در پیشبرد اهداف متعالی جامعه خرج میکنند و افرادی که زیاد خواهی شعارشان است در امور و کارها استفاده نکنند و در حد معقول و متناسب از حقوق بهرمند شان کنند تا زمینه فساد و اختلاس در امور اقتصادی از میان برود البته نکتهای که باید متذکر شویم این است که امروز با پیشرفت علم و تکنولوژی بسیاری از تعاریف سنتی در مورد کار و کسب تغییر کرده است افراد پس از تحصیل علم و رشتههای مختلف دانشگاهی وارد جامعه و کسب و کار میشوند که برای آن شغل سالها علم و دانش اندوخته اند که با انجام آن ولو در مدت کم دستمزدهای بالا می گیرند این مهم پذیرفته است که یک فرد در قبال کارش و در مرحله اول پول زیادی مطالبه میکند و مردم هم این قضیه را پذیرفته اند برخی افراد توسط دولتها اجیر شده و سالها در یک مدرسه و دانشگاه ها مشغول یادگیری و تبحر در یک حرفه می شوند امید آنکه روزی این افراد در یک کار مشخص مورد استفاده قرار بگیرند این موارد همه از مصادیق کار مفید به حساب میآید چرا که هدف و همه آنها خدمت به مردم و جامعه است و جز کارهای حلال حساب میشود فرض مثال عالم دینی که سالها درس میخواند و در نهایت این آموزه ها را به دیگران می آموزاند اگر آن جامعه هدف در قبال آموزش و کمک مالی به او برساند این هم مکاسب حلال محسوب می شود و اینکه آن شخص خودش مطالبه ای نداشته باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت سایت منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی باشد منتشر نخواهد شد.