ذخیره‌دان نخبه‌های کره‌ی زمین ته کشیده است!

زمین بدون قهرمان تنها یک جسم گرد خاکی_آبی است که الکی دور خودش می‌چرخد و گاهی هم‌دور خورشید می‌چرخد !!

دیگر کسی برای دوست‌داشتن بر روی زمین باقی نمانده ، کسی که از او امضاء بگیری ، یا پوسترش را روی دیوار بچسبانی …

قهرمانان ما همه در حال تمام شدن هستند ، در تاریخ از زاپاتا و ستارخان بگیر تا حتی در سینما، قیصر و فردین و ناصر همه یا مردند یا چیزی نمانده بمیرند ، صدایشان؛ جلیلوند، هم همین چند روز پیش یهو مُرد ، تمام شد،از قهرمانان سینما مانده برایمان یک سیامک انصاری در بایا شبکه هوشمند خرید و فروش کالا و خدمات در کشور و یک نویدمحمدزاده و سن‌ایچ و دیگر هیچ!!

زمین حالا نه مارادونا دارد نه حجازی و کاشانی و …نه اینشتین دارد و ارسطو، نه ابن‌سینا و ابوریحان و… نه نیما و سهراب و پروین و شهریار دارد نه گارسیا لورکا و نزار قبانی و … زمین حتی چرچیل و هیتلر و موسولینی هم ندارد بگوییم چهارجا اتشی بپا کنند ارزش خبری داشته باشد ، آخر خداوکیلی آرمن سرکیسیان و اشرف غنی و میشل عون هم شدند رئیس‌جمهور!

خب ، چرخش زمین بی قهرمان امروز متوقف نشود فردا قطعا می‌ایستد که زمین است عقل دارد از خودش می پرسد من برای کیا می‌چرخم ، برای این نسل بی‌قهرمان ….!!!

پی‌نوشت :

آدم در طول حیاتش قطعا خطاهای زیادی می‌کند که هم به مالش هم به جانش هم حتی به آبرو و اعتبارش می‌تواند آسیب بزند مثل ماردونای خودمان که از سر مستی رفت سمت کوکائین!!

اما یک سوال بزرگ اینجا پیش می‌آید که من جوابش را ندارم دوستان کمکم کنید!

مگر نه اینکه ما وقتی می فهمیم یکی خطایی کرده از چشممان می افتد!؟

چرا مارادونا از چشممان نیفتاد نه آنجا در دیار خودش نه اینجا که فرهنگمان کلی با آنوری‌ها فرق دارد و به امثال او می‌گوییم “گرتی”!

چرا از محبوبیت او در دل ما کم نشد!؟

من جوابش را نمی‌دانم…!!

البته یک چیز را شک ندارم که اگر قهرمانی در طول زندگی سمت خود را معلوم‌کند یعنی بداند سمت قدرت ایستاده یا ملت،هر خطایی هم که بکند از جانب ملت بخشیده می‌شود چرا که ملت‌ها هم خود خطا کم نکرده‌اند و می‌فهمند قهرمان هم حق دارد خطا کند و تجربه کسب کند!