استانی افتاده در کنجی غریب ، که حتی طهرانی های مسئول هم دیگر میل به آمدن ندارند برای دیدن رنج هایش و وقتی می آیند وقت ماندن ندارند برای شمردن دردهایش، اما تا دلت بخواهد چشم به اشکان این یتیم دارند ، اشکانی که میریزد و سرازیر می شود به این سو و آنسو و خود اما لبانی خیس و تشنه نصیب است
راستش من فکر می کنم برخلاف این که می گفتند مال یتیم خوردن ندارد در مورد لرستان، این یتیم درمانده از زیر رنج های بیشمارش ، مالش عجیب خورده شده است و تنی مانده و زخم های بی شماری که گاه شمارش آن از دستان خودمان هم در رفته است.
مال یتیم که هیچ ، خداشاهد است اشک یتیم هم خوردن ندارد که چطور می توانید با اشک ما سیراب شوید در حالی که ما خود تشنه لبیم!
سدهایمان روی هوا مانده است ، آقایان می گویند ۶ سد این استان به مرحله بهره‌برداری رسیده و تکمیل شبکه‌های پایین‌دست آنها نیازمند تخصیص اعتبار ویژه است که البته بعید است بدون استاندار ویژه و نماینده ویژه و دویدن های ویژه این اعتبار حالا حالاها به دست ما برسد!
شما ببینید گوشه گوشه ی خاک لرستان سیراب از ظرفیت های بیشمار گردشگری است اما نبود اعتبار برای ایجاد تاسیسات گردشگری و رفع موانع موجود در بین راه جذب گردشگران و ایجاد بسترهای مناسب در کنار جاذبه های طبیعی مانند هتل ها و …باعث کم رونقی این صنعت مهم در لرستان شده است.
طبیعت لرستان در حال نابودی است، فقر و تامین معیشت مردم را به سمت جنگل های بلوط لرستان و قطع درختان در سرمای زمستان برای تهیه زغال کشانده است و نبود اعتبار و نیروی محافظ باعث شده است تا هکتار ، هکتار از این جنگل ها سالیانه بر باد برود و تنی بماند لخت شده از رنج فقر!
ما فقیریم ، ما یتیم هستیم گوش ندهید استاندار می گوید وضعیت لرستان از باقی جاهایی که رئیس جمهور رفته است بهتر است ، والله وضعیت هیچ جایی بدتر از ما نیست که شاید جناب استاندار بی خبر باشند از حال ما اما ما و مردم ساکن این دیار پر درد خوب می دانیم کجایمان درد می کند و این همه زخم حاصل کدام نافهمی و نامهربانی است!
مال یتیم خوردن ندارد و اشک یتیم اگر قرار است برای سیرابی این خاک باشد پس این همه درنگ در حل مشکل آب استان نمک پاشیدن به زخم چندین ساله این دیار است و بس!