در بحران «پرسوژگی»، سرعت انتشار اطلاعات به‌حدی زیاد است که قضاوت درباره‌ی آن‌ها به‌سختی صورت می‌گیرد. چراکه هرچقدر اطلاعات بیشتر باشد، درک «معنا» هم کمتر می‌شود، بنابراین حجم اطلاعات و اخبار به‌ویژه در «عصرجدید» بیانگر افزایش درک و فهم بیشتر نیست!
میزان دریافت اطلاعاتی که افراد در قرن ۲۰۲۲ در یک روز دریافت می‌کنیم، معادل میزان اطلاعاتی است که یک فرد، صد سال پیش در یک سال دریافت می‌کرد، در عوض آن فرد فرصت اندیشیدن و قضاوت کردن تک‌تک گزاره ها را داشت و می‌توانست به نتیجه‌ای برسد!
تورم همچنان پابرجاست، مشکلات اقتصادی و زیرمجموعه هایش از خلق پول گرفته تا اجاره‌نشینی که هر کدام از این موارد یک بحث روز است، برجام، سفر بایدن، پوتین و اردوغان و تحلیل‌های مرتبط، موضوع حجاب و سگ‌گردانی و دو قطبی شدن جامعه، موضوعات بومی هر استان هم که مشکلات خاص خودشان را دارند، مسئله‌های زیست‌محیطی و کم‌آبی و تیراندازی در مراسمات عروسی و تبدیل شدن آن به عزا و دیگر موضوعات….
این‌ها نمونه‌هایی از بحران‌هایی هستند که با جان و مال میلیون‌ها ایرانی سر و کار دارند و واقعا شوخی‌بردار هم نیستند؛ اما حجم بالای مسائل باعث شده‌است نسبت به آنها بی‌توجه باشیم!
هر کدام از این سوژه ها با این‌که فضای جامعه را ملتهب می‌کنند، تمرکزی هم روی آن‌ها وجود ندارد. در زمان بحران و مواقع پرمسئله‌ای یکی از مسائلی که پیش می‌آید این است که ذهن انسان توان تحلیل و بررسی همه مسائل را ندارد و از مدار خارج می‌شود!
نکته اینجاست این سردرگمی نباید منجر بشود به‌اینکه روحیه ناامیدی در جامعه حاکم شود و ندانم‌کاری و این‌که چه اتفاقی خواهد افتاد نقل محافل بشود. اینجاست که باید اولویت‌ها رعایت شوند و موضوعات و مسئله‌های مهم را شناخت، مقوله‌ای که ضعف مسئولان ما در آن به شدت نمایان است!
نکته حائز اهمیت دیگر نوع پرداخت و ورود رسانه‌ها به حوزه «نقد» است که باید توجه داشته باشند «نقد» تا چه میزان منفعت دارد؟ و از کدام آستانه به بعد ویرانگر و ناامید کننده است!
چراکه یکی از آسیب‌های وارده را می‌توان همین بی‌توجهی مدیران به «نقدها» دانست!
به عنوان کسانی که قرار است متخصص افکار عمومی باشیم، باید بدانیم در کدام نقطه نقدها ویرانگر است و ناامیدی را اشاعه می‌کند؛ اتفاقاً امروزه در جامعه ما که در آستانه ناامیدی قرار دارد، تکرار نقدهای بی‌تاثیر نیز اگر به این ناامیدی اضافه شود، کمک می‌کند به ویرانی و سرخوردگی جامعه!
در چنین فضایی برای موضوعات مختلف کار کارشناسی و اولویت‌بندی آن‌ها خیلی مهم است و به‌طبع‌آن پیدا کردن راه حل های علمی در خصوص مسائل و مشکلات!
در طول تاریخ و در نظام‌های مختلف، حتا در کشور ما مشکلات بسیار بزرگتر و سخت‌تر از این زمان بوده‌اند؛ تجربیات تاریخی نشان می‌دهد که مهم خواست و اراده ملت است. مردمی که به راحتی از رسانه‌ها الگو می‌گیرند و خواسته یا ناخواسته تحت تاثیر آن‌ها قرار می‌گیرند….
شکی نیست که در این نقطه بخصوص نیز اگر مردم با امید و انگیزه میدان را در دست بگیرند؛ حتی فارغ از عملکرد بد دولت‌ها نیز می‌توان به ساحل امن نجات و موفقیت رسید و شاید رسالت رسانه در این مقطع همین است.

منبع: پایگاه خبری یافته