اینجا میراث فرهنگی، بهداشت و درمان، جهاد کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت، راه و شهرسازی، آب و فاضلاب، آب منطقه‌ای، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، کمیته امداد، بهزیستی، آموزش و پرورش، ورزش و جوانان، و… تعطیل است.

در این بخش که قدمت بالایی دارد علم و پژوهش، عمران و آبادانی، توسعه و پیشرفت به واسطه بخشی نگری و بازی‌های سیاسی و البته عدم مطالبه‌گری عمومی سال‌های سال است که تعطیلِ تعطیل است.

اما چرا امروز تعطیلی شهرداری آنهم به واسطه عدم پرداخت مطالبات کارکنان در کانون توجه قرار گرفته به این دلیل است که شهرداری حداقل یک ساختمان فیریکی دارد و یک فضای بصری را اشغال کرده است اما دیگر ارگان‌هایی که در بالا ذکر شد یا وجود خارجی ندارند و یا آنقدر فشل و بیکار و بی دغدغه شده‌اند که کسی سراغی از آن‌ها نمی‌گیرد!

زاغه تا قبل از احداث جاده جدید خرم‌آباد و بروجرد شاید در مسیر تردد مدیران استانی قرار داشت و به واسطه گذر از این بخش حداقل تابلوی آن به چشم مدیران و نمایندگان بی دغدغه این استان می‌خورد اما حالا فرصت دیده شدن زاغه حتا از دور دست هم برای مردمان این دیار به رویا مبدل شده و بخش تاریخی زاغه برای همیشه از کانون توجهات حذف گردیده است.

زمانی طرح مطالعاتی راه آهن خرم‌آباد، دورود برای این منطقه تهیه و نقشه برداری و اقدامات اولیه برای اجرای این طرح نیز صورت پذیرفت اما متاسفانه فرصت طلبان و زیاده خواهان این اندک فرصت توسعه را هم از زاغه دریغ کردند تا این بخش به دلیل بی توجهی محض قربانی شعار توسعه متوازن گردد.

حالا دیگر تعطیلی زاغه نه در قامت یک شهرداری بلکه در تمامی ابعاد که نیاز امروز یک جامعه مدرن بشری است نمایان گشته و زخم‌های کهنه‌ی آن سر باز کرده‌اند و حالا قرعه‌ی فال و نمود عینی این محرومیت‌ها به نام شهرداری مفلوک و متورم این شهر زده شده است!